Zasiedzenie
Zasiedzenie jest jednym ze sposobów nabycia prawa własności zarówno ruchomości jak i nieruchomości uwarunkowanym z upływem czasu. W zależności czy mamy do czynienia z ruchomością lub nieruchomością czas wymagany do zasiedzenia znacząco się różni. Zasiedzenie następuje z mocy prawa, po spełnieniu ustawowych przesłanek. Najczęściej w obrocie prawnym występuje zasiedzenie nieruchomości, gdyż to właśnie nieruchomości przedstawiają znaczącą wartość, i ten problem postaram się przybliżyć w niniejszym artykule. Warto pamiętać, że do zasiedzenia nieruchomości nie jest konieczne orzeczenie sądu. Orzeczenie Sądu stwierdzające zasiedzenie ma tylko i wyłącznie charakter deklaratoryjny czyli potwierdza istniejący stosunek prawny.
W przypadku zasiedzenia własności nieruchomości zgodnie z art. 172 ust. 1 Kodeksu cywilnego posiadacz nieruchomości nie będący jej właścicielem nabywa własność, jeżeli posiada nieruchomość nieprzerwanie od 20 lat jako posiadacz samoistny, chyba że uzyskał posiadanie w złej wierze. W przypadku złej wiary, okres wymagany do zasiedzenia wynosi 30 lat.
Posiadaczem samoistnym jest osoba, która włada faktycznie rzeczą jak właściciel. Chodzi tutaj o zachowywanie się jak właściciel i przejawianie woli do bycia traktowanym jak właściciel. Przejawem posiadania samoistnego jest pobieranie pożytków, ponoszenie obciążeń związanych z rzeczą np. opłacanie podatków od nieruchomości, koszenie trawy na nieruchomości, uprawianie roślin, jednym słowem każde zachowanie które w sposób dostateczny może wyrazić nasze poczucie, że czuliśmy się jak właściciel nieruchomości.
Warto pamiętać, że posiadanie zależne nie uprawnia do zasiedzenia. Polega ono na możności władania rzeczą nie jak właściciel, lecz jak podmiot któremu przysługuje inne, niż prawo własności, uprawnienie, przykładem posiadacza zależnego będzie osoba, która po wygaśnięciu umowy najmu nie zwróciła rzeczy i dalej używa jej jak najemca.
Kolejną przesłanką oprócz posiadania samoistnego jest upływ czasu. W odniesieniu do nieruchomości może być to 20 lub 30 lat w zależności, czy posiadacz jest w dobrej albo złej wierze. Dobra wiara istnieje wtedy, gdy posiadacz włada nieruchomością, pozostając w uzasadnionym przekonaniu, iż jego władanie jest zgodne z przysługującym mu prawem, a ze złą wiara mamy do czynienia wówczas, kiedy mamy świadomość, iż nie przysługuje nam tytuł prawny do danej nieruchomości, jednak pomimo to zachowujemy się jak jej właściciel.
Niezależnie od tego, że zasiedzenie następuje z mocy samego prawa, niezbędne będzie również udanie się do sądu z wnioskiem o stwierdzenie zasiedzenia.